Yosemite National Park

Hallo allemaal,

En hier is een volgend deel van ons reisverslag. Veel plezier en tot de volgende keer.

Groeten,

Simon, Dreke, Debbie en Tom


12-04-2016
Na een ‘Iers’ ontbijt (was weinig Iers aan hoor, gewoon ontbijten met gebakken eieren in een pub die door een groen plafond een Ierse uitstraling moest hebben) nemen we de taxi naar het verhuurstation naast de luchthaven. Gelukkig staat Tom net op tijd in de wachtrij, want even later arriveert de pendeltram vanaf de luchthaven om een volgende lading toeristen te dumpen. Er staan dus meteen 20 man achter hem in de rij.

De medewerker van Alamo probeert Tom een nog grotere huurauto aan te smeren. De Full-size SUV die hij gereserveerd heeft zou niet groot genoeg zijn voor vier volwassenen en vier koffers, want dan moet de derde zitrij plat… Yeah right. We zijn maar met z’n vieren, dus wat denk je dan? Afijn, we krijgen een Ford Expedition toegewezen en ik kan je vertellen, die is meer dan groot genoeg. Check Google maar even. Dat ding is zo groot dat m’n schoonmoeder zowat niet boven de motorkap uitkomt! En de bagage? We hadden nog wel een bulk koffers kunnen meenemen. Alles past er met gemak in.

De rijden via de 101 naar het Noorden via de Golden Gate Bridge (2,7 km lang. Leuk feitje over deze brug: in de eerste 70 jaar sinds de opening hebben ongeveer 1.300 mensen zelfmoord gepleegd door van de brug af te springen; dat kan nu niet meer…) naar Sausalito om daar nog even een fotostop te maken en de rode brug met San Francisco op de achtergrond vast te leggen. Via de Richmond Bridge (8,85 km lang) gaan we richting het Oosten en rijden via Oakland en Stockton naar onze eindbestemming van vandaag, Oakhurst. Daar blijven we twee nachten in het Best Western Yosemite Gateway Inn. We hebben twee super grote kamers die ruim genoeg zijn voor vier personen per stuk en zijn duidelijk gemaakt voor grote Amerikanen. De dames van het gezelschap maken nog even dankbaar gebruik van het zwembad en de hot tub, terwijl de mannen lekker lui voor de tv hangen. We sluiten de avond af met een lekker wijntje en het restje pinda’s uit het vliegtuig.

13-04-2016
Na een belletje via Facetime (Skype maar dan van Apple) met Boskoop (nichtje Emma heeft haar arm gebroken…) smikkelen we in het restaurant van het hotel maar weer eens een paar gebakken eieren op en gaan we via de zuidelijke ingang Yosemite National Park in. Bij de ingang vraagt Tom nog of er al beren gespot zijn. De medewerker geeft aan dat er al één zwarte beer is waargenomen, maar ja op een oppervlakte van 3.000 km2, zoek daar die ene beer maar eens op.

De hoge rotswanden in dit park zijn jaren geleden ontstaan door een gletsjer, die nu compleet gesmolten is. Langs deze rotswanden (soms zo’n 900 meter hoog) stromen verschillende watervallen. Het donderend geluid van deze enorme stromen hoor je door het hele dal. Erg indrukwekkend. Ondanks dat er jaarlijks ongeveer 4 miljoen bezoekers komen, merk je weinig van de drukte. Dit zal in vakantieperioden wat erger zijn.

We stoppen op verschillende plekken langs de weg en maken her en der een wandeling naar de onderkant van de watervallen. De voorspelde regen blijft gelukkig uit en als de zon doorbreekt is het prima uit te houden. Heerlijk.

Via de Zuidwestelijke route (140) rijden we het park weer uit en tuffen terug naar het hotel. We dineren in de plaatselijke pizzeria en eten de buiken maar weer vol. Spaghetti met kip en knoflookolie, kipfilet met groenten, penne en tomatensaus voor de mannen en een Minestrone soep voor de dames. Na afloop een cappuccino halen bij de Starbucks (via de drive natuurlijk, anders zou je moeten uitstappen) en werken we in de kamer de weblog weer bij.

Linkje naar wat foto’s:
https://picasaweb.google.com/106271946794205173299/USA201620160413?authuser=0&feat=directlink