Kings Canyon, Sequoia en Death Valley N.P.

Hallo allemaal,

Het is weer tijd voor een update van ons reisverslag. Hartelijk dank voor de leuke reactie op de vorige verslagen!

We wensen jullie veel leesplezier!
Tot de volgende keer,

Simon, Dreke, Debbie en Tom


14-04-2016
Na weer een heerlijk ontbijt met eieren, spek en toast verlaten we Oakhurst en rijden Zuidwaarts tot net boven Fresno. Daar verlaten we de provinciale weg en slingeren langs de enorme sinaasappelvelden richting Grant Grove. Zo ver als je kan zien, alleen maar sinaasappels. Blijkbaar geven deze gaarden het hele jaar door, want nu half april wordt er al volop geoogst. Net na Grant Grove bezoeken we Kings Canyon National Park. Zowel in dit park als in het volgende park (zie hieronder) staan een flink aantal enorme Sequoia bomen, sommige wel 2.200 jaar oud. We verwonderen ons om de dikte en lengte van de bomen. Het lijkt wel of we hier krimpen, want je voelt je net Klein Duimpje.

We rijden verder naar het Zuiden naar Sequoia National Park. Ook hier staan flink wat van die gigantische bomen, met als hoogtepunt de General Sherman Tree. Deze boom behoort, met een hoogte van 84 meter, een diameter 8 meter en leeftijd van 2.300-2.700 jaar, tot de oudst levende wezens op aarde. Gemeten naar volume is het de grootste boom ter wereld. De wandeling naar deze boom gaat via een geleidelijk pad naar beneden, maar aangezien dit park op ruim 2.100 meter hoogte ligt, gaan Simon, Dreke en Debbie via de ‘achteringang’ het park uit. Dit is de invalide-ingang die direct op het parkeerterrein uitkomt. Tom offert zich op om de klim naar boven te maken en de auto te gaan halen. Door de hoogte komt hij als een hijgend paard op de parking uit.

Gezamenlijk gaan we verder door het park en rijden naar Tunnellog, waar een omgevallen Sequoia boom over de weg ligt. Men heeft echter een tunnel in deze boom uitgezaagd, zodat je er met de auto onderdoor kunt. Grappig. Nu we door de bomen het bos niet meer zien, gaan we via de Zuidkant het park uit. Via een enorme slingerweg rijden we naar het dal naar het gehucht Three Rivers. Daar slapen we een nachtje in het Comfort Inn Hotel.

15-04-2016
Bij dit hotel zit een ontbijtje inbegrepen, dus we smikkelen de buiken weer vol en rijden naar het Zuidoosten richting Ponderosa. Daar hadden we bedacht om via de bergpas naar Pearsonville te rijden. Op deze weg is echter geen koffietent of toilet te vinden, dus dan maar even achter de auto. Na een prachtige route van 2 uur flink bergopwaarts via ontelbare haarspeldbochten, komen we er bovenop de bergpas achter dat deze gesloten is en we het hele stuk weer terug naar beneden kunnen slingeren. Achteraf hadden we wel een bord gezien dat de weg was afgesloten, maar er stond niet bij waar en of er een alternatief was. Lekker dan, 3 uur voor niks gereden. De weg naar beneden wordt met een flink hoger tempo afgelegd (zeg maar, met gierende banden), zodat we via Springville de flinke omweg via Bakersfield en Mojave pakken om uiteindelijk in Ridgecrest te eindigen. Pfff, dat was een flinke reisdag van ongeveer 420 km. Vanaf Mojave staat er een sterke zijwind, zodat Tom z’n B.A. act weer kan uitvoeren. Net buiten Mojave zien we een zogenaamde Airplane Graveyard, waar diverse vliegtuigen op hun einde staan te wachten. In Ridgecrest slapen we in het Best Western hotel en eten ’s avonds een flinke lap vlees bij Kristy’s, jammie.

16-04-2016
We moeten wat vroeger ontbijten, omdat dit hotel maar tot 09.00 uur ontbijt biedt. Het gevolg is dat we al om 09.30 uur in de auto stappen en Ridgecrest achter ons laten. Vandaag gaan we naar Death Valley National Park en Debbie heeft de meest saaie weg van de USA uitgekozen: de 178. Eén kaarsrechte weg dwars door de prairie annex woestijn. Geen dorpjes, geen restaurants, geen pompstation, geen kruisingen, geen bomen, zowat geen verkeer, alleen maar bergen aan beide zijden, en om je heen alleen woestijn, woestijn en nog eens woestijn. De weg is er echt één om bij in slaap te vallen, pfff dat is vechten geblazen. Er is zelfs een stuk onverhard, dus de kiezels slaan in de wielkasten en achter ons hangt een grote stofwolk. Ondertussen begint de temperatuur ook aardig op te lopen, zo’n 80-85 graden F, korte broeken weer dus!

Aan het einde van de weg draaien we de 190 naar het Oosten op en stoppen in het gehucht Stovepipe Wells voor een eerste bak koffie van de dag. Net na dit gat gaan we rechtsaf naar Furnance Creek en stoppen we in het Visitors Center van Death Valley. Dit park is het diepst gelegen park van de USA en dankt zijn naam aan de goudzoekers die er verdwaalden en nooit meer terug kwamen. De zoutbekkens van Bad Water vormen het laagste punt van de USA en is ruim 85 meter onder zeeniveau. In de maanden juli en augustus is het hier zo’n 55 graden Celsius en per jaar valt er slechts 55 mm regen… Zo genoeg weetjes, de rest kan Google voor je ophoesten.

Na een interessant bezoekje aan het Visitors Center rijden we een klein stukje verder naar het centrum van Furnance Creek, waar we onze buiken vol eten tijdens een buffetlunch in het Wrangler Cafe en genieten van een welverdiend ijsje. Het is inmiddels 91 graden Fahrenheit, zo’n 33 graden Celsius. We lopen naar het plaatselijke museum en bekijken de verschillende mineralen die in Death Valley zijn gevonden en bekijken in de achtertuin diverse oude voorwerpen van zo’n 100 jaar geleden toen dit gebied ontdekt werd. Er staat zelfs een kleine stoomlocomotief die gebruikt werd om de kleine hoeveelheid gouderts, die hier werd gevonden, te vervoeren. Als snel bleken de mijnen niet erg rendabel te zijn en bleven ze getoonde items hier achter. Toch leerzaam, zo’n museum.

We rijden op ons gemak naar Bad Water waar we de genoemde zoutbekkens bezoeken. We lopen een stuk de zoutvlakten op voor wat bijzondere foto’s en gaan daarna gauw weer naar de airco van de auto. Pfff, wat is het hier warm. Verderop in het jaar zal je hier echt smelten!

We rijden terug naar de hoofdweg en verlaten het park via de Oostkant. Via wat geslinger laten we de staat van Californie achter ons en rijden Nevada binnen. Hier slapen we in het plaatsje Pahrump in een prima hotel van de Best Western-keten.

En dan nog een link naar wat foto’s:
https://picasaweb.google.com/106271946794205173299/USA201620160416?authuser=0&feat=directlink