Bryce Canyon en Zion National Park
Door: Tom en Debbie
Blijf op de hoogte en volg Tom en Debbie
23 April 2016 | Verenigde Staten, Kanab
Hieronder een volgende episode van ons reisverslag en onderaan een link naar wat foto's. Veel leesplezier!
Groeten,
Simon, Dreke, Tom en Debbie
20-04-2016
Vandaag is een relatief langere reisdag. We rijden vanuit Williams via Flagstaff naar het Noorden over de 89 naar Page. Hiermee rijden we dus om de Grand Canyon heen. Daarna over dezelfde weg naar het Westen tot aan Kanab. Hier blijven we drie nachten in het Best Western Red Hills hotel. Al met al ging het toch best vlotjes en leggen we de 250 miles (400 km) in ongeveer 5 uur af. Af en toe een plas- en rookpauze en verder weer eens een saaie autoweg. In Page lunchen we lekker bij de MaccieD en in de lokale Walmart (supermarkt) kijkt Dreke haar ogen uit. Deze is een flink stukkie groter dan de Hoogvliet in Alphen aan den Rijn. Er is zelfs een elektrisch boodschappenkarretje. Die moet ze hebben!
In het hotel blijkt dat we een tijdzone verschoven zijn en dat het dus een uurtje later is (Utah time). Is het toch ineens al avond. Ach, wat maakt het uit. Na het inchecken verkennen we het centrum van Kanab nog even en doen een paar boodschappen bij de lokale super. We eten ’s avonds een lekkere zelfgemaakte sandwich met tonijnsalade. Nadat Simon en Dreke zich in de gym van het hotel in het zweet hebben gewerkt, gaan we even lekker chillen in de hot tub (deze is echt heet; zo’n 40 graden). Dan een potje kaarten en lekker naar bed.
21-04-2016
Na het ontbijt in het hotel (inclusief) eerst even een uurtje genieten van de ochtendzon, heerlijk. Daarna pakken we de 89 weer op naar het Noorden. Even voorbij Hatch slaan we rechtsaf naar Bryce Canyon National Park. In Bryce Village stoppen we voor een bakkie (is Alphens) koffie en een plaspauze. Daarna rijden we Bryce Canyon N.P. binnen. Dit park staat bekend om de rood gekleurde Hoodoo’s; door water, wind en ijs geërodeerde rotsformaties. We rijden eerst helemaal naar het einde van het park tot Rainbow Point (hoogste punt op 9.115 feet; 2.778 meter) en rijden dan van stop naar stop terug naar het dal. Bij elke stop verbazen we ons over de mooie kleuren en wilde vormen van de rotsen. Het uitzicht is adembenemend.
Op de terugweg stoppen we bij Ruby’s Inn in Bryce Village voor een late lunch. Dit is één van de oudste gebouwen in dit gebied (1924). Doordat het al een paar keer is afgebrand, bestaat de huidige versie sinds begin 1990. Bryce Canyon N.P. bestaat overigens al sinds 1928.
We tuffen op ons gemak terug naar het hotel in Kanab. In de ondergaande zon chillen we weer lekker in de hot tub. Na opnieuw een sneetje brood met tonijnsalade is het tijd voor een potje 31-en.
22-04-2016
Ook nu weer is het na het ontbijt eerst relaxen in de zon. Volgens de weersvoorspelling zou het vandaag bewolkt zijn, maar de wolken zijn vannacht en vanochtend al overgedreven en dus is het weer strak blauw. Rond de klok van 11.00 uur rijden we weer over de 89 naar het Noorden, maar slaan in Mount Carmel Junction af naar de 9 naar het Westen. Na ongeveer 40 minuten komen we aan bij Zion National Park. Via een steile bergpas en een 1,7 mile lange tunnel en de nodige haarspeldbochten komen we bij het Visitors Center aan. Blijkbaar hebben alle Amerikanen vandaag een vrije dag, want er is geen parkeerplaats meer te vinden. Dan maar een klein stukje verder net voor Springdale parkeren. Met een paar minuten lopen staan we alsnog in het park. Zion is eigenlijk een enorm hoog en lang ravijn, met soms wel 800 meter hoge steile rotswanden. Dit prachtige park is autovrij en voorzien van een prima georganiseerde buspendeldienst. Deze stopt bij 8 verschillende haltes waarvandaan wandeltochten beginnen. We stoppen bij de Zion Lodge voor een bakkie (nog steeds Alphens) koffie en wat lekkers.
Daarna beginnen aan de wandeling naar de Lower Emerald Pools, een rondje van 1,9 km en een hoogteverschil van 25 meter. Via een lekker geplaveid en slingerend pad kom je uit bij een overhangende rotswand waar aan de bovenkant twee watervallen in de Emerald Pools vallen. Je kunt onder/achter deze watervallen lopen naar de Middle en Upper Emerald Pools, maar dat hebben we niet gedaan omdat dit een erg zwaar en steile klim is. Na een korte rustpauze in het zonnetje, gaan we dezelfde weg terug. Daarna weer de bus in naar het eindpunt van dit ravijn, waar we een setje wandbeklimmers (op zo’n 200 meter hoog aan de verticale rotswanden) bewonderen en een stukje langs de rivierbedding van de Virgin River lopen. Het ijswater koelt dit schaduwrijke deel van het ravijn flink af, dus we gaan met de bus weer terug naar het Visitors Center en pakken we de auto terug naar Kanab. We stoppen voor een overheerlijk diner bij Sego (www.segokanab.com), jammie erg lekker. Simon en Dreke bubbelen nu weer lekker in de hot tub en Tom en Debbie werken dit verslag weer bij.
En weer een link naar wat foto’s:
https://picasaweb.google.com/106271946794205173299/6276586937810393105?authuser=0&feat=directlink
-
24 April 2016 - 13:33
Linda:
Wow, wat zien die bergen er mooi uit zeg! Ben reuze benieuwd naar al jullie foto's.
Haha die (o)ma in het karretje! Geweldig. Enne...(o)pa, sportief hoor!!
Geniet lekker verder en we kijken weer uit naar het volgende verslag!!
Dikke x van ons alle 5
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley