Hooverdam en Grand Canyon

Goedemorgen / middag,

Inmiddels zijn we al weer anderhalve week onderweg en hebben veel gezien.
Veel plezier met het volgende deel van het reisverslag.

Groeten
Simon, Dreke, Debbie en Tom

17-04-2016
We hebben allemaal heerlijk geslapen en na het ontbijt rijden we naar het Zuidoosten via de 160 en passeren na een uurtje Las Vegas aan de zuidkant. Helaas voor Dreke laten we Las Vegas nog even wachten en rijden door Henderson en via de 564 langs Lake Mead, het kunstmatige meer voor de Hoover Dam. Net na Boulder City stoppen we bij deze dam en doen we mee aan een rondleiding door de Power Plant; de energiefabriek. We wilden eigenlijk de Dam Tour doen, maar die werd niet gedaan toen wij daar waren. Jammer, maar zeker niet minder interessant. De Hoover Dam ligt in de Colorado rivier (op de grens van Arizona en Nevada) en is in 5 jaar gebouwd (1931-1936) en is 222 meter hoog, 15 meter dik aan de top tot 200 meter dik aan de voet. Door middel van 17 turbines produceert de dam ongeveer 2.074 megawatt/jaar aan hydro-elektriciteit. Zo’n beetje de hele Westkust wordt hiermee van elektriciteit voorzien. De rest van de info is op de site van de Wikipedia te vinden.

Na een zeer interessante middag pakken we Interstate-93 naar het Oosten en bereiken na ongeveer anderhalf uur het dorp Kingman, het middelpunt van de legendarische Route 66. In het lokale Best Western hotel genieten we van de hot tub (bubbelbad) en probeert Tom nog even het buiten zwembad. Aangezien dit bad niet verwarmd is, blijft het bij een bommetje en snel terug het bubbelbad in. Nadat de oudjes naar bed zijn, versieren we de hoteldeur en de binnenkant van de auto alvast voor de 70e verjaardag van Dreke, morgen.

18-04-2016
Hieperdepiep, Dreke is jarig! De kleinkinderen verrassen haar met een videoboodschap met allerlei verjaardagsliedjes. Ook via Whatsapp komen de felicitaties binnen. Even voor Gerard, de eieren komen zo langzamerhand wel onze neus uit, dus wordt het maar eens een Continental breakfast, dus toast en jam en wat zoetigheden.

We rijden naar het Noorden via een super saaie provinciale weg naar Grand Canyon Skywalk (Grand Canyon West). Hier dubben we lang of we de Grand Canyon vanaf de Skywalk (een plateau in de vorm van een soort hoefijzer met een glazen bodem) willen bewonderen of dat we een helikopter vlucht boven de Grand Canyon zullen boeken. Uiteindelijk wordt het het laatste, mede als cadeau voor Dreke. We kiezen voor een afdaling met heli naar de bodem van de Grand Canyon. Na een half uurtje wachten gaan we aan boord van deze moderne 7-persoons heli. Dreke, Simon en Debbie voorin en Tom met een paar andere gasten achterin. We vliegen eerst op een meter of honderd boven de top van de Canyon naar de rand, waarna de heli met een scherpe bocht en duik naar de bodem van de Canyon (ongeveer een verticale mijl diep) vliegt. Hier landt de piloot op zo’n 100 meter van de Colorado rivier en mogen we even later uitstappen en de nodige foto’s schieten. Na ongeveer 20 minuten wordt de motor weer gestart en stijgen we weer op om bij onze vertrekplaats veilig te landen. Voor iemand met hoogtevrees viel het voor Dreke enorm mee en straalt ze van oor tot oor. En is dit, zoals ze het zelf zegt, één van de mooiste dag van haar leven! Dat zegt genoeg.

Met de lokale pendeldienst bezoeken we nog verschillende uitkijkpunten en genieten van het erg fraaie uitzicht over de Grand Canyon, waarna we weer bij de parkeerplaats terugkomen. Al met al een prima georganiseerde dagtour. Pas rond 16.00 uur verlaten we deze regio en moeten we nog zo’n drie uur rijden naar onze volgende stop, Williams. Gelukkig zitten we snel op de I-40 naar het Oosten en kan Tom lekker gassen. Onze Ford Expedition met ruim 365 pk aan boord legt de rit zonder morren af. Na aankomst in het hotel eten we nog een feestmaal ter afsluiting van Dreke’s verjaardag en spelen nog een potje 31-en. Daarna lekker onder de wol.

19-04-2016
Omdat we vandaag niet zo ver hoeven te rijden, doen we rustig aan. Eerst ontbijten, dan lekker in de zon bij het zwembad en rond 11.00 uur rijden we via de 64 en de 180 naar het Noorden naar Grand Canyon National Park (South Rim). De locatie van gisteren was nog niet het officiële National Park, nu dus wel. We parkeren de auto bij het Visitors Center en bekijken eerst een film over dit mooie park. Daarna lopen we naar één van de vele uitkijkpunten van dit park bij Mather Point. Daar vergapen we ons aan de grootsheid en wijdheid van de Grand Canyon. Met recht dus een Grand Canyon. Je moet dit echt zelf bezoeken voordat je de enorme diepte (ruim 2.000 meter diep) kunt bevatten. Erg mooi en veel diverse kleuren in het gesteente met in het dal de bruin/groen gekleurde Colorado rivier. Simon en Dreke zijn erg onder de indruk van de omvang van de Canyon en hadden verwacht dat het één uitkijkpuntje zou zijn, waar het een plek is waar jaarlijks ruim 5 miljoen bezoekers komen en dus zijn er veel uitkijkpunten. We bezoeken er een paar en rijden daarna op ons gemakkie terug richting het hotel.

In het dorp (Williams) eten we een heerlijke pizza in de lokale pizzeria. Jammie. Daarna een biertje en een frisje in de hotelbar en nog maar eens een potje 31-en. Afsluitend werken we dit verslag weer bij.

En dan de link naar een selectie van de foto’s:

https://picasaweb.google.com/106271946794205173299/USA201620160419?authuser=0&feat=directlink