Pensacola en Tampa

Hallo allemaal,

Hierbij een volgend deel van ons reisverslag. Bedankt voor de reacties tot nu toe en veel leesplezier!

Groetjes,
Tom en Debbie
Simon en Dreke


24-04-2018
We boffen vandaag want we gaan naar een vliegshow van de Blue Angels (https://www.blueangels.navy.mil/; de link geeft wellicht eerst een foutmelding) op dezelfde marinebasis als het Naval Aviation Museum waar we gisteren waren. Dit betekent dus weer een uitgebreide registratie bij de gate waarna we bij het museum parkeren en via het opslagterrein naar de tribunes vlakbij de start/landingsbanen lopen. Na een paar minuten stijgen een paar oudere jets op om even een testvlucht te maken. Na een half uurtje starten de zes F-18 Hornets waarmee vandaag wordt gevlogen. Aan beide kanten van de startbaan stijgen deze op. Eerst de vier die steeds in formatie vliegen en daarna de laatste twee die solo manoeuvres zullen uitvoeren. Deze laatste starten recht voor onze neus en dat geeft meteen aan dat het een luide ochtend gaat worden. Tjonge jonge wat een kabaal produceren die machines. Echt gaaf!

Daarna start de show en wordt via een omroeper uitgelegd welke manoeuvre zal worden uitgevoerd. De jets scheren in formatie over de start/landingsbaan en soms ook over het publiek heen. Dankzij wat kleine bewolking is dit een ‘low show’, wat betekent dat men ruim onder de wolken blijft en alles dus erg goed te zien is. We genieten enorm van al dat kabaal, zeker als de nabranders regelmatig nog even worden ingeschakeld. Deze straaljagers genereren rond de 34.000 pounds aan stuwkracht inclusief de nabrander en produceren 10 maal zoveel lawaai als een Boeing 747. Dus bedenk zelf maar als 6 van deze jets bij elkaar langskomen…

Na een uurtje zit de show erop en wandelen we terug naar de auto. We zijn nog steeds verbaasd van de enorme kracht van de toestellen en de show zelf. In één woord: WAUW!!!

Na een korte lunch rijden we via de 98 naar het oosten naar Panama City Beach. Hier hebben we een hotel aan het strand geboekt. Dit dorp staat stijf van de hoteltorens langs de kust, maar doordat het nog wat voorseizoen is, zijn de meeste hotels nauwelijks bezet. Hierdoor is het hier erg rustig, maar dat bevalt ons prima. We wandelen wat over het strand, maar gaan gauw naar binnen omdat er een koude bries opsteekt.

We lopen langs de boulevard op zoek naar een kroeg of een restaurant voor een klein hapje. Hier is niet veel te vinden en uiteindelijk eindigen we in de Spinnaker Beach Club, waar we een biertje en een snackie eten. Echt gezellig is het hier niet. In een zaaltje ernaast is blijkbaar een bedrijfsfeest gaande, want hier is het wel druk. Dreke verkent de ruimte en staat al bijna bij de bar om wat te bestellen als we toch maar besluiten om te vertrekken. Dat kan je niet maken Dreke! Maar ja, jullie kennen m’n schoonmoeder…

25-04-2018
Na een slechte nachtrust (herrie van de buren) komen we een beetje bij bij het zwembad in de zon. Lekker nog even chillen voordat we weer verder gaan. Via Panama City rijden we naar het noordoosten naar de 20 om weer via Blountstown (zie een eerder verslag) te rijden. Daarna gaan we naar het zuidoosten via Newport naar de 98 en rijden we via Perry naar onze eindbestemming van vandaag Chiefland. Onderweg vinden we nergens een dorpje of ook maar een bezinepomp voor een stop en een volle tank. Mmmm… Dat betekent dus eindeloos door de bossen blijven tuffen over een zowat kaarsrechte weg. Na een ritje van zo’n 3,5 uur komen we eindelijk in de bewoonde wereld en vullen we de tank en onze magen. Verderop stoppen we nog een heerlijk mandje met sinaasappels. Dit zijn heerlijk zoete Cara Cara sinaasappels die zo van de schil vallen, heerlijk!

In het wat grotere dorp Perry lunchen we bij de BK (hele luxe eetgelegenheid) en neemt Dreke alvast een voorproefje op Koningsdag door een mooie kroon te scoren.

Na een paar boodschappen (wat te zuupen) rijden we door naar Chiefland, waar we in de ondergaande zon bij het zwembad een lekker wijntje en een bubbeltje legen. Lekker hoor!

26-04-2018
Na het ontbijt en het uitchecken luieren we nog even lekker in de zon bij het zwembad. Daarna laten we Chiefland weer achter ons en rijden over (alweer) een saaie weg naar Tampa. Op het kleine schiereiland Rocky Point hebben we een suite geboekt in het Sailport Waterfront Hotel (https://www.providentresorts.com/sailport-waterfront-suites/?utm_source=local&utm_campaign=gmb&utm_medium=organic). Deze suite heeft een woonkamer, keuken, twee slaapkamers en twee badkamers. Vanaf de 4e etage heb je een heel mooi uitzicht over de Old Tampa Bay. Wat een geweldige locatie!

We schieten de zwembroek aan en gaan lekker zonnen bij het zwembad. Het zwembadwater voelt als theewater, heerlijk warm. ’s Avonds genieten we van een lekker wijntje en wat verschillende gehaktballetjes, noem het maar een Borrel-Beppen-Tijd. Met de laptop aan de tv kijken we naar een film.

27-04-2018
Omdat we in een suite met een keuken zitten, moeten we zelf ontbijt maken. Dit hebben we gisteren al gekocht, dus een paar heerlijke croissantjes, een gekookt eitje en een justje. Lekker hoor. Daarna gaat de zwembroek weer aan en gaan we weer lekker zonnen bij het zwembad. We eten een veel te grote lunch (grote kip nuggets met patat) en nemen het restant mee naar de kamer (da’s voor vanavond). Als de zon begint te zakken trekken we maar weer een flesje Prosecco open en relaxen we op het balkon wat.

Na het douchen eten we het restant van de lunch op en kijken we nog maar een filmpje. Heerlijk relaxed zo!

De link voor wat foto’s:
https://photos.app.goo.gl/mh7u5XEGQBm3SHq33

Linkjes voor wat filmpjes:
https://youtu.be/SU8I8DbLhvc
https://youtu.be/cDiTFg_PoDo
https://youtu.be/_bt8j6Ol7Zo