Van Zion National Park naar Las Vegas

Hallo allemaal,

Hier weer een volgende episode van ons reisverslag. Morgen leveren we de camper weer in en gaan we ons geluk in Las Vegas beproeven. Oh ja, Dreke en Anneke, mocht het zo zijn dat we de jackpot winnen, dan komen we jullie wel met de privejet halen!!

Veel leesplezier!

Tom en Debbie


18-06-2014
Na een wat langzame start van de ochtend (’t is vakantie, toch) pakken we de gratis shuttlebus naar de ingang van Zion NP. Daar moeten we eerst lopend door de toegangscontrole, waarna we met de volgende shuttlebus het park worden ingebracht. Eerst maar eens lunchen, bij de Zion Lodge zo halverwege het park. Daar is het weer eens megatoeristisch, maar daar zijn we nu wel aan gewend. Dit park ontvangt per jaar zo’n 3 miljoen bezoekers en als je bedenkt dat het zomerseizoen ongeveer van april tot en met september loopt, kan je je de drukte wel voorstellen.

Vanaf de Zion Lodge starten met een wandeling naar de Emerald Pools. Deze zijn verdeeld in Lower, Middle en Upper Pools en gaan, zoals je verwacht, bergopwaarts. Wij zijn zo slim om deze prachtige wandeling/klim op het heetst van de dag te doen, dus het zweet komt weer met bakken eruit. Tijdens de wandeling vernemen we van een toevallige passant (een Luxemburger) dat Nederland tijdens de WK voetbal met 3-2 van Australië heeft gewonnen. Grappig! Deze wandeling komt na zo’n 2,5 uur weer op de plaats van vertrek terug. Was erg mooi en erg heet!

We stappen weer in de bus en laten ons naar het einde van de canyon (Zion NP loopt dood) brengen en maken daar nog een makkelijke wandeling langs de Virgin River. Op de weg terug zien we de nodige eekhoorns en een erg mager hert.

Door de smalle kloof van Zion NP is het een erg imposant park. Je loopt vlak langs de steile rotswanden die daardoor immens hoog lijken. Dit blijft toch wel een favoriet park van Tom.

Aan het einde van de dag gaan we dezelfde weg terug als we gekomen zijn en koken we eens een keertje niet zelf. We eten lekker bij The Spotted Dog schuin tegenover de camping. Deb lekkere pasta met gamba’s en asperges en Tom een forelfilet en als toetje Pannacotta met aardbeien. Jammie.

19-06-2014
We proberen wat op tijd de camping te verlaten, omdat we vandaag zo’n 200 mile willen rijden, maar dat lukt niet erg goed. Aan het einde van de ochtend zijn we dan eindelijk op pad en gaan via de I-15 naar Las Vegas. We stoppen onderweg voor een lekkere bak koffie van Starbuck’s voor Debbie en komen toevallig bij een shopping mall terecht. Daar doen we nog even een inkoop voor Manon’s verjaardag. Zo, ook weer geregeld. We vervolgen de I-15 voorbij Las Vegas en bereiken de laatste camping van deze reis, Lake Mead RV Village in Lake Mead National Recreation Area. Dit is een natuurpark rondom Lake Mead, dat op zijn beurt het waterreservoir voor de Hoover Dam is, die op zijn beurt de elektracentrale voor Las Vegas is. Snap je ‘m nog?

Deze grote camping heeft nog genoeg plekken voor ons beschikbaar (we kunnen zelfs kiezen) en naderhand snappen we ook wel waarom. Het is hier namelijk BLOEDHEET. En het is nog geen eens zomer, kan je nagaan. Het kwik stijgt al gauw naar de 40 graden en het waait ook flink, maar dan wel een hete föhn. Lekker hoor, als je net uit een koele airco auto stapt. BAM!

We denken slim te zijn om vanaf de camping naar de waterkant van Lake Mead te lopen, maar de warmte sloopt ons. Na een half uur komen we bij een stinkende blubberige waterkant aan, waar we onze voeten even trachten te koelen, maar het meer is ook warm, mmmm. Kleine tegenvaller.

We lopen op het gemakkie terug naar de camping en komen door de hitte flink afgemat terug bij een lekker gekoelde camper (airco aan!!). Door de hitte is het zowat onmogelijk om in de zon te zitten, dus de klapstoeltjes gaan onder het zonnescherm lekker in de schaduw. Ook best!

’s Avonds nog één keer de BBQ aan om de laatste restjes vlees op de maken. Daarna duurt het best lang voor we in slaap vallen (de airco gaat uit en de warmte komt erin).

20-06-2014
Ondanks de warmte in de camper hebben we best aardig geslapen en genieten we na het ontbijt van de ochtendzon en de (nu nog wel te verdragen) warmte. Aan het begin van de middag steekt de warme föhn de stekker er weer in en begint er een prikkende hete wind te blazen. Het is zo warm dat we niet eens buiten kunnen zitten. In de zon ongeveer 44 graden, in de schaduw nog steeds zo’n 40 graden. Dan maar in de koelere camper vertoeven en alvast wat opruimen, schoonmaken en inpakken.

Aan het einde van de middag nog even een lekker ijsje scoren en weer buiten (weliswaar in de schaduw) zitten. We maken de camper verder schoon, gooien het nodige afval weg en zorgen dat we morgenochtend niks meer hoeven te doen, behalve tanken en naar Las Vegas rijden.