Eindelijke een beer gespot
Door: Tom & Debbie
Blijf op de hoogte en volg Tom en Debbie
03 April 2013 | Verenigde Staten, Roanoke
Dit verslag is van twee dagen.
2-4-2013
Van Great Smoky Mountains naar Boone (via Blue Ridge Parkway)
Aangezien al bekend was dat we niet door het nationale park naar het zuiden konden rijden, vertrekken we eerst dezelfde weg terug richting Gaitlinburg en rijden dan langs de bovenkant van het park naar het oosten. Daar pakken we de I-40 naar het zuidoosten richting Asheville weer op. Net nadat we de staatsgrens van Tennessee met North Carolina zijn gepasseerd, stoppen we bij een visitors center en vragen ook hier vanaf waar de Blue Ridge Parkway te berijden is. De Blue Ridge Parkway is (even voor jullie info) een toeristische route van 469 mile (ruim 750 km) lang die over de bergkammen tussen het Shenandoah gebergte en de Great Smoky Mountains loopt en die een hoogte bereikt van meer dan 6.000 ft (ruim 1.800 meter).
In tegenstelling tot wat de park ranger ons eergisteren vertelde, is deze weg helaas nog een stukje verder afgesloten omdat er nog steeds sneeuw ligt. We pakken deze weg daarom ter hoogte van Old Fort op en volgen hem tot aan Boone; onze eindbestemming van vandaag.
De zeer rustige weg slingert soms flink, soms wat minder en biedt ons op diverse plekken een prachtig uitzicht over de omringende bergketens en valleien. Echt schitterend dat de bossen al zoveel kleur hebben, terwijl de lente nog moet beginnen!
3-4-2013
Van Boone naar Roanoke (via Blue Ridge Parkway)
Na opnieuw een koude nacht gaan we na het ontbijt weer op pad. Gisteravond hebben we op de camping alle vuile was lekker gewassen, dus alles in de camper ruikt weer lekker fris! We verlaten de camping en rijden weer richting de Blue Ridge Parkway. Vandaag hebben we een lange rit voor de boeg, dus we zien wel hoe lang we deze toeristische weg blijven volgen. Als we het te langzaam vinden gaan, pakken we de snelweg wel weer op.
Het is bijzonder rustig op deze mooie kronkelende weg. Zelfs zo rustig dat we in een uur tijd slechts drie auto’s tegenkomen. In de zomer zal dit wel anders zijn, dan kan je waarschijnlijk over de hoofden lopen. Maar zo is het ook prima; we kunnen nop elke look-out stoppen en hoeven geen moeite te doen de camper in een vakje te proppen. Gewoon dwars over 5 plekken, er is toch niemand.
Na ongeveer 100 miles verlaten we North Carolina en rijden we de staat Virginia binnen. De Blue Ridge Parkway verandert langzaam van een steile en slingerende weg in een wat vlakkere en rechtere weg. De bergen zijn nu wel voorbij. Maar het landschap blijft nog steeds erg mooi. Nu wel wat meer civilisatie met her en der een groepje boerderijen bij elkaar; in North Carolina zag je af en toe een huis of een trailer, maar dat was het dan wel.
Rond de klok van 15.00 uur komen we Roanoke binnen en stoppen we even om op onze aankomende camping alvast een plekje te reserveren. Je weet maar nooit, het is nu Spring Break in de VS, dus alle scholen zijn gesloten en menigeen is met de kids op stap.
Na ongeveer anderhalf uur rijden (en een paar keer verkeerd rijden) komen we aan bij de camping van Debbie’s keuze: Yogi Bear’s Jellystone Camp Resort. Ja ja, met een levensgrote Yogi bij de ingang van het park, hahaha geweldig! Toch nog een beer gespot!! Alles op deze camping staat in het teken van Yogi; je waant je meteen in de tekenfilms! Uiteraard wordt deze beer op de gevoelige plaat vastgelegd, want anders gelooft men je thuis nooit.
Na het avondmaal (gebakken visje met aardappelpuree en doperwten, jammie) reserveren we vast onze camping voor de komende drie dagen: Washington.
2-4-2013
Van Great Smoky Mountains naar Boone (via Blue Ridge Parkway)
Aangezien al bekend was dat we niet door het nationale park naar het zuiden konden rijden, vertrekken we eerst dezelfde weg terug richting Gaitlinburg en rijden dan langs de bovenkant van het park naar het oosten. Daar pakken we de I-40 naar het zuidoosten richting Asheville weer op. Net nadat we de staatsgrens van Tennessee met North Carolina zijn gepasseerd, stoppen we bij een visitors center en vragen ook hier vanaf waar de Blue Ridge Parkway te berijden is. De Blue Ridge Parkway is (even voor jullie info) een toeristische route van 469 mile (ruim 750 km) lang die over de bergkammen tussen het Shenandoah gebergte en de Great Smoky Mountains loopt en die een hoogte bereikt van meer dan 6.000 ft (ruim 1.800 meter).
In tegenstelling tot wat de park ranger ons eergisteren vertelde, is deze weg helaas nog een stukje verder afgesloten omdat er nog steeds sneeuw ligt. We pakken deze weg daarom ter hoogte van Old Fort op en volgen hem tot aan Boone; onze eindbestemming van vandaag.
De zeer rustige weg slingert soms flink, soms wat minder en biedt ons op diverse plekken een prachtig uitzicht over de omringende bergketens en valleien. Echt schitterend dat de bossen al zoveel kleur hebben, terwijl de lente nog moet beginnen!
3-4-2013
Van Boone naar Roanoke (via Blue Ridge Parkway)
Na opnieuw een koude nacht gaan we na het ontbijt weer op pad. Gisteravond hebben we op de camping alle vuile was lekker gewassen, dus alles in de camper ruikt weer lekker fris! We verlaten de camping en rijden weer richting de Blue Ridge Parkway. Vandaag hebben we een lange rit voor de boeg, dus we zien wel hoe lang we deze toeristische weg blijven volgen. Als we het te langzaam vinden gaan, pakken we de snelweg wel weer op.
Het is bijzonder rustig op deze mooie kronkelende weg. Zelfs zo rustig dat we in een uur tijd slechts drie auto’s tegenkomen. In de zomer zal dit wel anders zijn, dan kan je waarschijnlijk over de hoofden lopen. Maar zo is het ook prima; we kunnen nop elke look-out stoppen en hoeven geen moeite te doen de camper in een vakje te proppen. Gewoon dwars over 5 plekken, er is toch niemand.
Na ongeveer 100 miles verlaten we North Carolina en rijden we de staat Virginia binnen. De Blue Ridge Parkway verandert langzaam van een steile en slingerende weg in een wat vlakkere en rechtere weg. De bergen zijn nu wel voorbij. Maar het landschap blijft nog steeds erg mooi. Nu wel wat meer civilisatie met her en der een groepje boerderijen bij elkaar; in North Carolina zag je af en toe een huis of een trailer, maar dat was het dan wel.
Rond de klok van 15.00 uur komen we Roanoke binnen en stoppen we even om op onze aankomende camping alvast een plekje te reserveren. Je weet maar nooit, het is nu Spring Break in de VS, dus alle scholen zijn gesloten en menigeen is met de kids op stap.
Na ongeveer anderhalf uur rijden (en een paar keer verkeerd rijden) komen we aan bij de camping van Debbie’s keuze: Yogi Bear’s Jellystone Camp Resort. Ja ja, met een levensgrote Yogi bij de ingang van het park, hahaha geweldig! Toch nog een beer gespot!! Alles op deze camping staat in het teken van Yogi; je waant je meteen in de tekenfilms! Uiteraard wordt deze beer op de gevoelige plaat vastgelegd, want anders gelooft men je thuis nooit.
Na het avondmaal (gebakken visje met aardappelpuree en doperwten, jammie) reserveren we vast onze camping voor de komende drie dagen: Washington.
-
04 April 2013 - 13:57
Gerda:
pas je op dat je geen echte tegenkomt -
04 April 2013 - 16:06
Annie:
He dat prakkie hebben wij maandag gegeten, ik mag het nooit meer maken v Bob, hij vindt het heel goor, het doperwten prakkie dan.... Leuk zo,n knuffelbeer! Misschien als souvenir mee te nemen?! -
05 April 2013 - 00:16
Frank:
Als jullie Tim en Maarten vertellen dat jullie Yogi hebben gezien, worden ze wild! Yogi is voor hun een held.
Have fun in Washington. Het is een prachtige stad. Sla vooral het smithsonian niet over.
-
05 April 2013 - 13:57
Linda:
Hé maar Deb, Yogi of geen Yogi, jij hebt toch je eigen beer bij je? En daar ga je dan helemaal voor naar Amerika, hihi... :-)
Have fun, jullie verslagen zijn leuk om te lezen!! Ben ook zeer benieuwd naar de foto's!
Veel liefs van ons
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
